• Hadden de Hellevoeters vorige week hun laatste thuiswedstrijd gewonnen dan had er deze zaterdag in de laatste competitieronde een heuse kampioenswedstrijd op het programma gestaan. Omdat door de nederlaag tegen SVS het verschil tussen Hellevoetsluis en DCV echter opgelopen was naar 6 punten, kwam alleen DCV in deze wedstrijd nog in aanmerking voor de titel. Het had daarbij genoeg aan 1 punt.

    Met Hellevoetsluis als tegenstander had DCV het makkelijker kunnen treffen. In de heenwedstrijd werd het door de rood-witten van het veld geveegd en verloor het met 2-0, waar het even zo goed 5-0 had kunnen zijn. Enigszins bevreesd waren de Krimpenaren dus wel voor deze wedstrijd. Hellevoetsluis had nog een kleine kans om een periodetitel over te nemen, maar het was daarbij afhankelijk van de uitslagen op de andere velden. Wanneer Sparta periodekampioen werd, had Hellevoetsluis sowieso een periode overgenomen. Sparta was daarbij echter afhankelijk van Spirit dat er vooraf het beste voor stond. De Hellevoeters konden ook nog 2e worden achter DCV, maar dan moest de ploeg van Paul Bestebreur winnen en had Sparta moeten verliezen, waarbij het doelsaldo +6 in het voordeel van Sparta was.

    Hellevoetsluis begon, op een hobbelig veld, goed aan de wedstrijd en liet blijken dat zij de titel niet zomaar aan DCV zouden gunnen. Binnen 5 minuten kreeg Hellevoetsluis 3 grote kansen en had het zomaar met 0-2 voor kunnen staan. DCV stelde daar als aanstaand kampioen teleurstellend weinig tegenover. Eén keer brak het gevaarlijk door de Hellevoetsluis-defensie heen, maar was de eindpass uiteindelijk te onnauwkeurig. Hellevoetsluis bleef de hele wedstrijd de bovenliggende partij en het bleef dus billen knijpen voor de Krimpenaren. Bij winst van Sparta was 1 doelpunt van Hellevoetsluis namelijk voldoende om DCV van de titel af te houden. Vooralsnog liep het scenario voor DCV in de eerste helft volgens plan. Zelf ging het met 0-0 rusten en Sparta stond zelfs met 2-1 achter.

    Nog voordat Hellevoetsluis en DCV terug op het veld waren had Sparta echter al gelijkgemaakt en was 1 doelpunt van Sparta weer genoeg om de spanning aan het Waalplantsoen haast ondraaglijk te maken. Eén doelpunt van DCV zou voor een hoop opluchting gezorgd hebben, maar dat zat er geen moment in. Hoewel de 2e helft vrij rommelig verliep, bleef Hellevoetsluis de bovenliggende partij en kreeg het ook de beste kansen. Sparta was inmiddels op een 2-3 voorsprong gekomen, dus 1 doelpunt van Hellevoetsluis had alle aanwezige Krimpenaren in rouw kunnen dompelen. Zover kwam het, ondanks 5 minuten blessuretijd en een aandringend Hellevoetsluis, niet en dus barstte het feest aan de kant van de Krimpenaren bij het laatste fluitsignaal los! Doordat Spirit de 3e periode won, ging de periode van DCV over naar Sparta, zodat Hellevoetsluis, ondanks een prima seizoen, waarbij het aan kop vaak stuivertje wisselde met DCV, uiteindelijk als 3e eindigde en met lege handen stond. Gezien de tegenslagen die het, met name in de 2e seizoenshelft, vooral op het menselijke vlak te verwerken kreeg, kan de ploeg toch met trots terugkijken op een goed seizoen en gaat het volgend seizoen opnieuw een poging doen een stapje hoger te geraken.